Właścicielami paryskiego Ritza przy placu Vendôme i rue Cambon zostali w 1979 bracia Al Fayed. Gdy w 1976 umarł Charles Ritz, przez trzy lata hotelem władała Monique Ritz. Miała 48 lat, gdy w 1971 roku wyszła za mąż za 80-letniego wówczas Ritza. Za jej czasów hotel stracił prestiż. Udziałowcami byli m.in.: żona Isaiaha Berlina (Aline de Gunzbourg), płk George Malcolm z Poltalloch (wnuk Lilie Langtry, brytyjskiej aktorki i kochanki króla Edwarda VII), Rotszyldowie i baron Hans Pfyffer d’Altishofen. Nie byli jednak skłonni do większych inwestycji.
Renesans hotelu zaczął się wówczas, gdy kupili go za 30 mln dol. bracia Al Fayed. Renowacja miała pochłonąć dodatkowe 100 mln dol. W 1984-5 Al Fayed zakupili też korporację, do której należy londyński Harrod’s. Restauracja Ritza to klasyczny przykład francuskiego powiedzenia: Plus ça change, plus c’est la même chose. Zmieniono wszystko, ale zachowano oryginalny wygląd. Jest więc apartament przypominający czasy jednego z pierwszych gości – M. Prousta, któremu młody maître d’hôtel dostarczał mnóstwo informacji z życia bulwarowego. Z kolei apartament Coco Chanel wygląda tak, jakby Coco wyszła z niego kilka minut wcześniej. Mohamed Al Fayed zatrudnił jako président de l’hotêl, absolwenta Cornell University, Franka Kleina.Był on szóstym w historii hotelu dyrektorem. Poprzedzili go Henry Elles, Victor Rey, Claude Auzello, Janus Zembrzuski i Bernard Penché.
Odrestaurowano apartament królewski, apartament Chopina, Coco Chanel z pamiątkami po nich, a także apartamenty noszące nazwy Windsors i Cocteau. W apartamencie królewskim mieszkali m.in. Richard Nixon, Gina Lollobrigida, Roger Moore, Woody Allen i Mia Farrow, Elton John i Madonna. W paryskim Ritzu mieszkali także Scott Fitzgerald i Hemingway, którzy sporo czasu spędzali w hotelowym barze od ul. Cambon (Hemingway Bar). W piwnicach Ritza znajduje się 30000 butelek alkoholu (brandy z 1812, roczniki wina: 1897, 1928, 1929, 1947, 1953, 1955 i 1961). W hotelu mieszkał również Hermann Goering, który położył łapę na piwnicach. Gośćmi hotelu byli także: Franz Beckenbauer, Barbara Streisand, Henry Kissinger, David Rockefeller, Pélé, Paul Anka, Quincy Jones, Dean Martin, Louis Jourdan, Gregory Peck i wielu innych.
Słynnym Polakiem, który mieszkał w hotelu Ritz był prezydent (Rady Ministrów) Ignacy Paderewski. Z tego właśnie hotelu szedł, aby podpisać traktat w Wersalu pod Paryżem. W Salon Carré rząd francuski wydawał bankiety dla delegacji rządowych na konferencję. Tu można było spotkać prezydenta Ignacego Paderewskiego na obiedzie wydanym przez hrabiego Józefa Potockiego, właściciela 1/3 Polski i jednej z najznakomitszych rezydencji w Paryżu przy avenue de Friedland (dziś Izba Handlu i Przemysłu). Potocki był jednym z najświetniejszych gości hotelu. Powiedział, że „[Paderewski] rzeczywiście urodził się w jednej z moich wiosek, a muszę przyznać, że rozmawiałem z nim, jak z równym”.
na podst.The Paris Ritz wyd. przez Hotel Ritz, oraz Ritz, autor Claude Roulet.
