Czy wiesz, że…?
Bert Trautmann, niemiecki spadochroniarz Luftwaffe z czasów II wojny światowej, był jednym z najlepszych bramkarzy w Wielkiej Brytanii? Grał dla Manchester City (508 meczów). Jego ojciec przyłączył się do nazistów, żeby zachować pracę. 9-letniego Berta zapisano do hitlerowskiej młodzieżówki jeszcze przed dojściem Hitlera do władzy. Nie była wówczas obowiązkowa. W 1959 roku książę Filip z dynastii Schleswig-Holstein-Sonderburg-Glücksburg, wręczając Trautmannowi medal w rozgrywkach pucharowych, powiedział: „Sehr gut”. Trautmann był pierwszym Niemcem, który zagrał w brytyjskim finale o puchar. W armii nazistowskiej otrzymał Żelazny Krzyż pierwszej klasy. Przyznał się do zabicia Rosjanina. Lew Jaszyn powiedział o Trautmannie, że był, obok niego, najlepszym bramkarzem na świecie. Po wojnie Trautmann przeprosił w imieniu Niemiec, a w Manchesterze uchodził za „dobrego Niemca”. Był w niewoli rosyjskiej, francuskiej, amerykańskiej i angielskiej.
Trautmann był niemieckim patriotą, co miało działać na rzecz zbliżenia brytyjsko-niemieckiego. Po wojnie spotkał się w Niemczech ze swoją rodziną. Za wizytę zapłacił jego klub. Jego brat w Bremen nazwał go „cholernym Anglikiem”. „Trauty”, jak nazywali go Angole, jeździł Volkswagenem garbusem, tak jak później Jürgen Klinsmann w Tottenham. Obaj zdobyli tytuły piłkarzy roku. Młodziki angielskie uwielbiały Trautmanna. Gdy podyktowano niesłusznie rzut karny, Trautmann nie próbował nawet go bronić. Trautmann nie zagrał w mistrzostwach świata w 1954 w drużynie Niemiec, która składała się tylko z zawodników klubów niemieckich. Pierwszym piłkarzem w futbolu angielskim był Max Seeburg (1908), internowany w 1914. Dietmar Hamann grał ponad pół wieku później dla Liverpoolu, Newcastle United i Manchester City. Koledzy z drużyny wręczyli mu na przyjęciu gwiazdkowym Mein Kampf. W latach 1908-2002 w Angielskiej piłce grało 73 niemieckich piłkarzy. W 1938 Anglicy grali w Berlinie. Ówczesny ambasador brytyjski Henderson zasugerował angielskiemu ZPN zasalutowanie w geście nazistowskmi. Sam mówił, że tak grzecznościowo witał się z Hitlerem. Piłkarze zastosowali się do polecenia w czasie niemieckiego hymnu. Niemiecka prasa pisała, że piłkarze salutowali podczas „God save the King” (hymn angielski).
W 1966, podczas mistrzostw świata, w zespole angielskim grali m.in.: piłkarz Bobby Moore, urodzony podczas niemieckich nalotów w 1941, i bramkarz Gordon Banks, którego żona była Niemką. Menadżer Alf Ramsey przerwał karierę piłkarską na sześć lat z powodu wojny. Banks służył w jednostce brytyjskiej nad Renem. Bild określał te formacje jako „brytyjskie wojska okupacyjne”. Anglicy 15 razy wygrali z Niemcami i 11 razy przegrali. Niemcy byli 3 razy mistrzami świata, Anglicy tylko raz (na wyspach).
Michał Szymczyk
Na podst.: Don’t meniton the war, John Ramsden 2006.
Komentarze